W.O.R.  11 WINNAARS

Winnende teams W.O.R. 2023:

  • Dames: team Lost & Happy met Tania Hendrickx en Wendy Campsteyn
  • Dames +100: team Walkie Talkies met Connie Sinteur en Erika Hoekstra
  • Mix team: team Pain met Inga Lehman en Patrick de Bruycker
  • Heren +110: team Beter dan ooit tevoren met Rudi Aerts en Jean-Marc Gilet
  • Mix +100: team Crazy Crows met Sasha Zhernakova en Maxim Golov
  • Heren: team GeJo met Gert Claes en Jo Linten

Proficiat aan de winnaars!

GeJo

Lost & Happy

Pain

Walkie Talkies in Wonderland

Beter dan ooit tevoren

Crazy Crows

Lees hier  het VERSLAG van Jan-Gerard van der Toorn - Team GeJo

Verslag door Maarten De Leuw - team Dwaallichtjes

In 2005, 2006 en 2008 deed ik mee aan De Woudlopers en Wulfke Geocaching avond events.  In goed gezelschap in het donker op pad om met de GPS routes te bewandelen in de natuur met allerlei opdrachten en puzzels onderweg. Gisteren, zo’n 15 jaar later was voor mij de vuurdoop voor mijn eerste oriëntatierun, de W.O.R. 11 (Woudlopers oriëntatierun). Het lijkt op de vroegere geocaching events maar is toch net wat anders: met kaart en kompas en trailrunnend (wandelen mag ook) zo snel mogelijk in tweetallen 90 controle punten vinden in het bos.

In aanloop naar het event samen met mijn collega en teammaat Thomas Van Der Kleij afgesproken met ervaren W.O.R.-er Jan-Gerard van der Toorn voor tips en tricks. Daarna de video’s rondom het sprookjesthema aandachtig bestudeerd.

De start was hilarisch, de 54 tweetallen werden opgesplitst waarbij de ene helft in het donker op gehoor zijn medespeler moest zien te vinden op basis van een dierengeluid.

Daarna snel van start en ca 3.5 uur en 29km door het bos getrailrund op zoek naar diverse controlepunten. Steeds verbazend over de mooie tussenpunten, routetechnieken en vele instinkers. De omstandigheden waren gerust zwaar te noemen, het regende, waaide en de onze (kortste) route ging dwars door het bos, over glibberige boomstammen en dwars door de struiken en modderige ondergrond. Lekker geharkt aan het einde van de tocht, de benen begonnen aardig te protesteren.

Aan het einde moe maar voldaan weer terug, waar langzamerhand steeds meer andere teams letterlijk binnendruppelden. De einduitslag was verrassend, we waren erg content met onze 4e plek binnen de categorie Heren.

Complimenten voor de organisatie voor de geslaagde dag.


Verslag door Connie Sinteur - team Walkie Talkies in Wonderland.
"Graag alle teams opsplitsen in 'iemand die niet bang is in het donker' en 'een blèter'!" Dat zijn instructies die je alleen maar kunt krijgen bij De Woudlopers!

Om het veld een beetje te spreiden werd er gestart met een kakefonie aan diergeluiden waarbij de ene partner een zak over het hoofd kreeg en de ander hem moest lokken met een diergeluid! Nou, dat werkte fantastisch, het veld was goed gespreid, we liepen direct achteraan

We wisten al een week dat het baggerweer zou worden, de voorspellingen waren nat, nat en nog eens nat, maar niemand dacht erover om niet te gaan. Als de W.O.R. 11 gehouden wordt, dan moet je er gewoon bij zijn.

Al hadden ze wel teveel tv gekeken bij de organisatie, want je kon nu zelfs straftijd voor een ander team bij elkaar schieten. Eerst hebben we daar hartelijk om staan lachen en goed geschoten, maar toen toch maar niemand straftijd gegeven. Te sneu toch! Maar wel zelf 20 minuten straftijd aan onze broek

Daarna was het gewoon zes uur bikkelen in de regen. Op zoek naar 100 controlepunten verstopt in het sprookjesbos. Veel kompaswerk. Een kaart met bermen die eruit zagen als paden , kaart en kompas zijn sowieso al lastig met een permanent natte leesbril. Zelfs Pinocchio zijn lange neus valt minder op als je het niet goed kunt zien. Maar die hadden we gelukkig op tijd door!

Al met al waren Erika en ik niet ontevreden met onze 18 km afgelegd. Maar je hebt altijd baas boven baas. Vincent en Floor hadden 32 km op de teller en kwamen nog fris en fruitig bij de finish aan ook! Floor kan nu wel niet meer op haar voeten staan, maar je moet er wat voor over hebben!

Jaap, Floor, Vincent, Erika, Yvonne, Annemarie, Cocky, Mayke, Lukas, Michiel en Ralf.

VERSLAG 'De grote Boze Wolf' door Filip Kennis van team Miserable Fat Belgian Bastards

Toen Thomas VdK, die dit jaar voor de eerste keer meedeed, me een weekje op voorhand vroeg wat de WOR eigenlijk was, was dat geen eenvoudige vraag.

Officieel is De Woudlopers OriëntatieRun een avontuurlijke loopwedstrijd waarbij d.m.v. verschillende oriëntatietechnieken zoals o.a. coördinaten, luchtfoto, NGI, kompas enz… checkpoints (CP’s) moeten gezocht worden.

Binnen een tijdsspanne van 6 uur tracht ieder team van 2 lopers/wandelaars (duoloop) zoveel mogelijk CP’s te vinden. De lopers bepalen zelf hun tempo: hard rennen, rennen of stevig doorstappen ...

Simpel gezegd is de WOR een oriëntatieloop van 6 uur waarbij je een groot deel van de CP’s inderdaad met de bovenstaande technieken kan vinden. Maar daarnaast zijn er een heel deel valse CP’s, die je op een creatieve manier op het verkeerde been zetten.

Nog simpeler gezegd is het een oriëntatieloop met een hoek af, rechtstreeks uit het ondoorgrondelijke brein van Ferdy.

En het beste antwoord is misschien wel: vraag het gewoon aan Jan-Gerard, want hij heeft aan alle edities meegedaan en schrijft telkens een uiterst gedetailleerd verslag die de sfeer perfect weergeeft.

Een hele inleiding gewoon om te zeggen dat 8 Hamokkers weer helemaal mentaal klaar waren voor een dagje oriëntatielopen op z’n Ferdy’s.

Maar het clubkampioenschap de week ervoor had ons deelnemersveld wel wat uitgedund. Pascal had naast een bloedneus ook een nekprobleem overgehouden aan zijn botsing met Nico in het heetst van de strijd. Kristof had enkel de oneffen ondergrond nodig om zijn voet zwaar om te slaan.

JG in actie - schietproef WOR 2016...

De start en tevens de pro-proloog in Kelchterhoef was naar goede gewoonte een moment om alle geesten onmiddellijk in verwarring te brengen. Terwijl één ploeglid geblinddoekt was, mocht het andere ploeglid vanop 30 meter afstand het geluid van een dier maken om zo zijn teamgenoot tot bij hem/haar te lokken. Maar natuurlijk hadden vele teams hetzelfde geluid waardoor de iiiiaaa en blafblaf in een volledige kakofonie ontaardde.

Na de proloog die ons langs de sprookjesroute voerde kwamen we al snel bij de eerste uiterst spitsvondige opdracht: de Pinokkio-route. Zonder enige bijkomende uitleg moest je uit de onderstaande kaartfragmentjes de juiste route vinden. Al snel viel ons op dat bij sommige fragmenten Pinokkio een lange neus had en dus loog. Bijgevolg moest je dan net niet de richting volgen die op het kaartje stond. Als de neus normaal was, dan mocht je Pinokkio wel geloven.

Ondertussen gingen we naar CP35, het drakennest dat zich op 190 meter oostelijk van CP34 bevond. Moedig liepen we op kompas door het bos waar zelfs pijltjes stonden richting het drakennest. Na exact 190 passen kwamen we inderdaad bij een nest met bijhorend CP-nummer uit. Vermits we de laatste 8 jaren al zo vaak op het verkeerde been zijn gezet, gingen alle alarmbellen af. Dit was te simpel. We verloren 5 minuten met alles dubbelchecken en hielden het dan maar op dit CP-nummer. Achteraf bleek dat het ook juist was: soms moet je ook weer niet te achterdochtig zijn. Ook dat is de WOR.

'De oer-schietproef' WOR 2016 

De regen, die de hele dag van de partij was, zorgde ervoor dat de traditionele schietproef binnen doorging. Met een fietspomp en wijnkurken moesten we flessen omverschieten.

Wie herinnert zich nog de “oer-schietproef” op de Lommelse Sahara tijdens de WOR 2016: eerst een aardappel in een buis steken en die dan met de hulp van een compressor afschieten. Als startsignaal werd toen trouwens een patat over het kanaal heen geschoten. O Tempora O Mores!

Erg vernieuwend was het feit dat als je ook het tweede deel van de schietproef goed deed, je een andere ploeg mocht nomineren en hun strafminuten mocht toekennen.

Het tweede deel van de WOR had alle ingrediënten wat je van een WOR verwachtte, maar de Vette heksensoep sprong er duidelijk bovenuit. Om CP 74, 75 en 76 te vinden moest je “gewoon” het recept volgen. Veel konden we er niet uit opmaken, maar gelukkig waren we samen met een ander groepje dat we in eerste instantie konden volgen tot CP74. Hé wat is dat, sommige letters van het recept zijn inderdaad vetter en schuin gedrukt.

100gram paardendrollen betekent RD, dus rechtdoor. 4 lamskloven betekent LA, dus linksaf. Geniaal!

Met een ultieme eindspurt slagen we er net als een aantal andere teams in om alle CPs aan te doen. Nadat iedereen om 16h terug binnen is, komt Ferdy snel aan het woord. Naar jaarlijkse gewoonte overloopt hij alle instinkers, volgt er een hoop gezucht bij de deelnemers omwille van de jaarlijkse blunders en dan ronden we af met de uitslag inclusief huldiging.

Tania en Wendy eindigen verdiend op de eerste plaats bij de dames.

De uitslag bij de heren volgt, maar blijkt achteraf toch wat in de heksensoep gedraaid. Omwille van de tijdsdruk en de vermoeidheid maakte de jury enkele telfouten. De uitslag is dan ook gebaseerd op een tabel met bijna 5.000 cellen die volledig handmatig wordt opgesteld.

Uiteindelijk eindigen Lennert en Nico zesde bij de Heren. Thomas samen met zijn loopmaatje Maarten op een erg verdienstelijke vierde plaats bij hun WOR-debuut en Bart en ikzelf klimmen op naar een derde plek.

Iedereen blij met de uitslag, maar vooral iedereen weer blij met een fijne regenachtige WOR-dag in Kelchterhoef. Ook al zegt Ferdy elk jaar dat dit de laatste keer was, toch ben ik er zeker van dat de voorbereiding van de twaalfde editie al in zijn hoofd gestart is.

Filip.

Meer foto's en filmpjes zijn te vinden in een fotoalbum op de FB pagina van de Woudlopers.

Maak jouw eigen website met JouwWeb